“เอกชัย” วอนตั้งองค์กรคุ้มครองนักเคลื่อนไหว โวยพวกเดียวกันเสนอพิลึก “ใช้ผมเป็นเหยื่อล่อ”

เสนอตั้งองค์กรคุ้มครองนักเคลื่อนไหว หลังมีคนถูกทำร้าย ทรัพย์สินถูกทำลายบ่อยครั้ง 

นายเอกชัย หงส์กังวาน โพสต์ข้อความผ่านเฟชบุ๊กระบุว่า  ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2561 ผมถูกทำร้าย่รางกายกาย-ทำลายทรัพย์สินหลายครั้ง นอกจากตำรวจจะไม่สามารถจับกุมผู้อยู่เบื้องหลัง สถานการณ์กลับเลวยิ่งขึ้น นักเคลื่อนไหวทางการเมืองอื่นถูกทำร้ายร่างกายเพิ่มขึ้นจนถึงขั้นนอกรักษาตัวในโรงพยาบาล

สังคม-พรรคการเมืองพุ่งเป้าไปที่การกดดันให้ คสช. เร่งรัดการจับกุมผู้อยู่เบื้องหลัง แม้ คสช. ไม่เคยยอมรับเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง แต่การเพิกเฉยของ คสช. แถม ประวิตร วงษ์สุวรรณ อ้างเป็นศัตรูอื่นยิ่งทำให้สังคมสงสัยมากขึ้น

สิรวิชญ์ เสรีธิวัฒน์ (จ่านิว) กลายเป็นเหยื่อรายล่าสุด อาการของเขารุนแรงที่สุด แต่สังคม-พรรคการมืองยังคงพุ่งเป้าไปที่การจับกุมคนร้าย แต่ไม่ใส่ใจในการรักษาความปลอดภัยนักเคลื่อนไหวทางการเมือง

– บางคนเสนอวิธีป้องกันตัว เช่น การพกอาวุธจนไปถึงการสวมพระเครื่อง แต่วิธีเหล่านี้ไม่สามารถใช้ได้จริง คนร้ายมีหลายคน พวกเขาจู่โจมและจากไปอย่างรวดเร็วจนคุณตั้งตัวไม่ทัน คนเหล่านี้ไม่เข้าใจถึงความเลวร้ายของสถานการณ์

– บางคนเสนอให้มีคนติดตามห่างๆ โดยใช้ผมเป็นเหยื่อล่อคนร้าย หากผมโดนทำร้ายคนเหล่านี้จะช่วย “ถ่ายภาพ” ผมตอนโดนทำร้าย (แต่จะไม่ช่วยผม) เรียกว่าให้ผมยอมตายเพื่อให้พวกเขาได้ภาพไปเผยแพร่ แทนที่จะห่วงความปลอดภัยของผม พวกเขาห่วงแต่จะได้ภาพตอนที่ผมถูกทำร้ายเท่านั้น

หลังการสลายการชุมนุม พ.ศ. 2553 แกนนำ นปช. หลายคนถูกจับกุม บางคนหลบหนีออกต่างประเทศ ขณะที่ผู้ชุมนุมนับร้อยถูกจับกุมโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือ

ต่อมาเกิดองค์กรหลายแห่งเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยทางการเมืองเหล่านี้ เช่น องค์กรทนายความที่ช่วยเหลือด้านการประกันตัว-คดีความ องค์กรช่วยเหลือนักโทษที่ส่งเงินให้ผู้ต้องขัง-ญาติของผู้ต้องขังเป็นรายเดือน ส่งผลให้สถานการณ์คลี่คลายลง

ตอนนี้การคุกคามนักเคลื่อนไหวทางการเมืองเปลี่ยนจากการอุ้ม-ยัดคดีเป็นการทำร้ายร่างกาย องค์กรเหล่านี้จึงไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขา

ถึงเวลาที่เราควรจัดตั้งองค์กรใหม่เพื่อ “คุ้มครอง” นักเคลื่อนไหวทางการเมือง องค์กรนี้ควรมีความเชี่ยวชาญด้านการรักษาความปลอดภัย เช่น การติดตั้งกล้องวงจรปิด-เหล็กดัดในบ้านของพวกเขา และการรับ-ส่งพวกเขาด้วยรถยนต์ที่ปลอดภัย

บริการรถยนต์อาจใช้รูปแบบ Grab Taxi โดยการเช่าเป็นรายวัน-ระยะทาง เพียงแต่องค์กรเหล่านี้ติดต่อโดยตรงแทน หากรายใดมีความเสี่ยงมากอาจมีบอดี้การ์ดคุ้มครองเพิ่มเติม

หลายคนอาจทักท้วงการคุ้มครองนักเคลื่อนไหวทางการเมืองใช้เงินมาก แต่ความเป็นจริงองค์กรทนายความ-ช่วยเหลือนักโทษก็ใช้เงินมากเช่นเดียวกัน ปัญหาจึงไม่ได้อยู่ที่ทำได้-ทำไม่ได้ แต่อยู่ที่อยากจะทำหรือไม่

หรือจะต้องมีการสังเวยชีวิตก่อนถึงจะยอมทำ

Cr.Sanook